ibam forte Via Sacra, sicut meus est mos,
nescio quid meditans nugarum, totus in illis:
accurrit quidam notus mihi nomine tantum
arreptaque manu 'quid agis, dulcissime rerum?'
'suaviter, ut nunc est,' inquam 'et cupio omnia quae vis.'
cum adsectaretur, 'numquid vis?' occupo. at ille
'noris nos' inquit; 'docti sumus.' hic ego 'pluris
hoc' inquam 'mihi eris.' misere discedere quaerens
ire modo ocius, interdum consistere, in aurem
dicere nescio quid puero, cum sudor ad imos
manaret talos. 'o te, Bolane, cerebri
felicem' aiebam tacitus, cum quidlibet ille
garriret, vicos, urbem laudaret. ut illi
nil respondebam, 'misere cupis' inquit 'abire:
iamdudum video; sed nil agis: usque tenebo;
persequar hinc quo nunc iter est tibi.' 'nil opus est te
circumagi: quendam volo visere non tibi notum;
trans Tiberim longe cubat is prope Caesaris hortos.'
'nil habeo quod agam et non sum piger: usque sequar te.'
demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus,
cum gravius dorso subiit onus. ❦ incipit ille:
'si bene me novi, non Viscum pluris amicum,
non Varium facies; nam quis me scribere pluris
aut citius possit versus? quis membra movere
mollius? invideat quod et Hermogenes, ego canto.'
interpellandi locus hic erat 'est tibi mater,
cognati, quis te salvo est opus?' 'haud mihi quisquam.
omnis conposui.' 'felices. nunc ego resto.
confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella
quod puero cecinit divina mota anus urna:
"hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis
nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra:
garrulus hunc quando consumet cumque: loquaces,
si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas."'
❦ ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei
praeterita, et casu tum respondere vadato
debebat, quod ni fecisset, perdere litem.
'si me amas,' inquit 'paulum hic ades.' 'inteream, si
aut valeo stare aut novi civilia iura;
et propero quo scis.' 'dubius sum, quid faciam', inquit,
'tene relinquam an rem.' 'me, sodes.' 'non faciam' ille,
et praecedere coepit; ego, ut contendere durum
cum victore, sequor. ❦ 'Maecenas quomodo tecum?'
hinc repetit. 'paucorum hominum et mentis bene sanae.
nemo dexterius fortuna est usus. haberes
magnum adiutorem, posset qui ferre secundas,
hunc hominem velles si tradere: dispeream, ni
summosses omnis.' 'non isto vivimus illic,
quo tu rere, modo; domus hac nec purior ulla est
nec magis his aliena malis; nil mi officit,' inquam,
'ditior hic aut est quia doctior; est locus uni
cuique suus.' 'magnum narras, vix credibile.' 'atqui
sic habet.' 'accendis quare cupiam magis illi
proximus esse.' 'velis tantummodo: quae tua virtus,
expugnabis: et est qui vinci possit eoque
difficilis aditus primos habet.' 'haud mihi deero:
muneribus servos corrumpam; non, hodie si
exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,
occurram in triviis, deducam. nil sine magno
vita labore dedit mortalibus.' ❦ haec dum agit, ecce
Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum
qui pulchre nosset. consistimus. 'unde venis et
quo tendis?' rogat et respondet. vellere coepi
et pressare manu lentissima bracchia, nutans,
distorquens oculos, ut me eriperet. male salsus
ridens dissimulare; meum iecur urere bilis.
'certe nescio quid secreto velle loqui te
aiebas mecum.' 'memini bene, sed meliore
tempore dicam; hodie tricensima sabbata: vin tu
curtis Iudaeis oppedere?' 'nulla mihi' inquam
'religio est.' 'at mi: sum paulo infirmior, unus
multorum. ignosces; alias loquar.' huncine solem
tam nigrum surrexe mihi! fugit inprobus ac me
sub cultro linquit. casu venit obvius illi
adversarius et 'quo tu, turpissime?' magna
inclamat voce, et 'licet antestari?' ego vero
oppono auriculam. rapit in ius; clamor utrimque,
undique concursus. sic me servavit Apollo.

without punctuation

this is useful for putting as custom text into Monkeytype

ibam forte via sacra sicut meus est mos
nescio quid meditans nugarum totus in illis
accurrit quidam notus mihi nomine tantum
arreptaque manu quid agis dulcissime rerum
suaviter ut nunc est inquam et cupio omnia quae vis
cum adsectaretur numquid vis occupo at ille
noris nos inquit docti sumus hic ego pluris
hoc inquam mihi eris misere discedere quaerens
ire modo ocius interdum consistere in aurem
dicere nescio quid puero cum sudor ad imos
manaret talos o te bolane cerebri
felicem aiebam tacitus cum quidlibet ille
garriret vicos urbem laudaret ut illi
nil respondebam misere cupis inquit abire
iamdudum video sed nil agis usque tenebo
persequar hinc quo nunc iter est tibi nil opus est te
circumagi quendam volo visere non tibi notum
trans tiberim longe cubat is prope caesaris hortos
nil habeo quod agam et non sum piger usque sequar te
demitto auriculas ut iniquae mentis asellus
cum gravius dorso subiit onus incipit ille
si bene me novi non viscum pluris amicum
non varium facies nam quis me scribere pluris
aut citius possit versus quis membra movere
mollius invideat quod et hermogenes ego canto
interpellandi locus hic erat est tibi mater
cognati quis te salvo est opus haud mihi quisquam
omnis conposui felices nunc ego resto
confice namque instat fatum mihi triste sabella
quod puero cecinit divina mota anus urna
hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis
nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra
garrulus hunc quando consumet cumque loquaces
si sapiat vitet simul atque adoleverit aetas
ventum erat ad vestae quarta iam parte diei
praeterita et casu tum respondere vadato
debebat quod ni fecisset perdere litem
si me amas inquit paulum hic ades inteream si
aut valeo stare aut novi civilia iura
et propero quo scis dubius sum quid faciam inquit
tene relinquam an rem me sodes non faciam ille
et praecedere coepit ego ut contendere durum
cum victore sequor maecenas quomodo tecum
hinc repetit paucorum hominum et mentis bene sanae
nemo dexterius fortuna est usus haberes
magnum adiutorem posset qui ferre secundas
hunc hominem velles si tradere dispeream ni
summosses omnis non isto vivimus illic
quo tu rere modo domus hac nec purior ulla est
nec magis his aliena malis nil mi officit inquam
ditior hic aut est quia doctior est locus uni
cuique suus magnum narras vix credibile atqui
sic habet accendis quare cupiam magis illi
proximus esse velis tantummodo quae tua virtus
expugnabis et est qui vinci possit eoque
difficilis aditus primos habet haud mihi deero
muneribus servos corrumpam non hodie si
exclusus fuero desistam tempora quaeram
occurram in triviis deducam nil sine magno
vita labore dedit mortalibus haec dum agit ecce
fuscus aristius occurrit mihi carus et illum
qui pulchre nosset consistimus unde venis et
quo tendis rogat et respondet vellere coepi
et pressare manu lentissima bracchia nutans
distorquens oculos ut me eriperet male salsus
ridens dissimulare meum iecur urere bilis
certe nescio quid secreto velle loqui te
aiebas mecum memini bene sed meliore
tempore dicam hodie tricensima sabbata vin tu
curtis iudaeis oppedere nulla mihi inquam
religio est at mi sum paulo infirmior unus
multorum ignosces alias loquar huncine solem
tam nigrum surrexe mihi fugit inprobus ac me
sub cultro linquit casu venit obvius illi
adversarius et quo tu turpissime magna
inclamat voce et licet antestari ego vero
oppono auriculam rapit in ius clamor utrimque
undique concursus sic me servavit apollo